Πάει καιρός που έχω αποφασίσει το ταξίδι…
Είναι πολλά τα χιλιόμετρα…
Σχεδιάζω χάρτες να μικρύνω την απόσταση…
Ονειρεύομαι τη στιγμή…
Παρακολουθώ το ξεψύχισμα της βροχής
τον ήλιο που ξεμύτισε απ΄ τα σύννεφα
τις τελευταίες σταγόνες νερού
να κυλούν από τα κεραμίδια της στέγης
στα φύλα της αρμπαρόριζας…
Ονειρεύομαι τη στιγμή…
που θα ΄χω αφήσει πίσω τα χιλιόμετρα…
και δεν θα υπάρχουν άλλα εμπόδια
να μας χωρίζουν…
.
.jpg)
10 σχόλια:
υπέροχο...
Αχ αυτές οι αποφάσεις...
Παίρνονται για να αναιρούνται!
Ο χωρισμός είναι μισός ...θάνατος...
Και όμως οι χωρισμοί έγιναν πια αναπόφευκτοι!!
Πολύ τρυφερό, με πολύ συναίσθημα μα και θλίψη...
Τι ρομαντικό!...
Και απίστευτα όμορφο...
Όνειρα γλυκά...
@ανώνυμος:
Σ΄ ευχαριστώ, είσαι πολύ ...καλή!
Καλημέρα
@marianaonice:
Αποφάσεις...
ταξίδια...
όνειρα...
προσμονές...
αυτά μας κρατάνε ζωντανούς...
καλημέρα.
@agrampeli:
Χαίρομαι που σου άρεσε...
κι ευχαριστώ για την ευχή...
Καλημέρα
Αυτό... σαν να το είχα γράψει εγώ...
@Σύσσι... το καλητεχνικό μου:
Το θέμα δεν είναι το γράψιμο μα η πραγματοποίηση του ονείρου...
Πολυ ομορφες σκεψεις. Ονειρεψου την στιγμη..Ετσι κι αλλιως μοναχα στιγμες ειναι η ζωη μας.......
Katerina
@oneirodromio:
Μα για αυτές τις ελάχιστες ξεχωριστές στιγμές αξίζει να ζουμε Κατερίνα.
Δεν συμφωνείς...
Έφτασε, λοιπόν, η ώρα
η προσμονή να δώσει τη θέση της στο ταξίδι.
Διότι, ταξίδι είναι η ζωή
με ένα ποίημα παραμάσχαλα.
@goofyMAGOUFH:
Πάντα είναι ώρα για ένα ταξίδι
Δημοσίευση σχολίου