Σε περιμένω…
Σαν δυο σταγόνες νερό τα διψασμένα χείλη
Σαν το σπόρο που προσμένει τη βροχή να βλαστήσει
Σαν το μωρό που αποζητά το βυζί της μάνας
Τον άντρα που ποθεί το κορμί της αγαπημένης
Σαν τη χειμωνιάτικη λιακάδα το μουσκεμένο χώμα
Σαν δυο σταγόνες νερό τα διψασμένα χείλη
Σαν το σπόρο που προσμένει τη βροχή να βλαστήσει
Σαν το μωρό που αποζητά το βυζί της μάνας
Τον άντρα που ποθεί το κορμί της αγαπημένης
Σαν τη χειμωνιάτικη λιακάδα το μουσκεμένο χώμα
.jpg)
7 σχόλια:
Πολύ όμορφες κουβεντούλες...
:-)
@ σώμα που χορεύει: Να σαι καλά που πέρασες από το φτωχικό μου.
Θα περνάω συχνά...Τι υπέροχες κουβεντουλες ήταν αυτές...
:-)
@ σώμα που χορεύει: Θα περάσω από το δικό σου για ...καφέ σύντομα.
αχμφ μπορούσα να μη στα8ώ να αφήσω σχόλιο σε ένα τέτοιο στίχο που μάλιστα φέρει και το όνομά μου μεσα?
Μούργο πόσες σελίδες έχεις?
εγώ που το έχς δει αυτο το καφενεδάκι με τις σκαλιστές καρέκλες? σε καποιο λιμανι πρέπει νάναι ..
αχμμφφ ..
@ xeimwniatikhliakada:
Λιακάδα μου,
Όταν μερεύει ο Λύκος δεν γίνεται τσοπανόσκυλο, ένας σκέτος κοπρόσκυλος Μούργος γίνεται και για να μην γίνει ρόμπα ξεκούμπωτη στα άλλα θεριά του δάσους έρχεται και κρύβεται στην "αγκαλιά" του παππού.
Την ξυλόγλυπτη σύνθεση με τους "θεριακλήδες" το "πέτυχα" πριν 2 χρόνια στη Σιγκαπούρη δίπλα στο ποτάμι που διασχίζει την πόλη
Τα ημίαιαμα είναι απί8ανα. Ευφηή τρυφερά αλλά δαγκώνουν και σκοτώνουν σα Λύκοι άμα τα εξαγριώσεις Ξέρω νομίζω από κοπρόσκυλα μούργο μου:) γι αυτό σε πάω με το μαλακό.. σε φοβάμαι ! χαχαχ
Δημοσίευση σχολίου