Κάθομαι τώρα κι αναπολώ
και οργίζομαι
και θυμάμαι
κι οργίζομαι περισσότερο
τι δεν πήγε καλά;
πως ήρθε ανάποδα ο κόσμος;
ξεμείναμε
με τις αναμνήσεις
τα ανεκπλήρωτα όνειρα
τη μοναξιά
προσπαθείς να κρυφτείς
σε κυνηγάει
σε βρίσκει
τρυπώνει στην ψυχή σου
με αναίδεια
αναστατώνει το είναι σου
κλέβει τα μυστικά σου
σου λέει σ΄ αγαπώ
ποτέ δεν σ΄ αγάπησε
τώρα το ξέρεις
σου πήρε δώδεκα χρόνια
να το καταλάβεις
και μένα τόσα μου πήρε…
και οργίζομαι
και θυμάμαι
κι οργίζομαι περισσότερο
τι δεν πήγε καλά;
πως ήρθε ανάποδα ο κόσμος;
ξεμείναμε
με τις αναμνήσεις
τα ανεκπλήρωτα όνειρα
τη μοναξιά
προσπαθείς να κρυφτείς
σε κυνηγάει
σε βρίσκει
τρυπώνει στην ψυχή σου
με αναίδεια
αναστατώνει το είναι σου
κλέβει τα μυστικά σου
σου λέει σ΄ αγαπώ
ποτέ δεν σ΄ αγάπησε
τώρα το ξέρεις
σου πήρε δώδεκα χρόνια
να το καταλάβεις
και μένα τόσα μου πήρε…
3 σχόλια:
βαλτος είσαι ρε Παππού!
Ασε μας στον πόνο μας.
ακους εκει δώδεκα χρόνια...
Τι διαολο ολοι στα δωδεκα θα ξυπνήσουμε!;
!!!!!!!
@Nikos.Lioliopoulos: πάλι καλά να λες, υπάρχουν και χειρότερα...
Καλώς σε βρίσκω και καλό Σαββατοκύριακο!
Δημοσίευση σχολίου