Ο φόβος

κλαις μα δεν σε ακούει κανείς
είσαι μόνος πεταμένος
στο κρεβατάκι του μαιευτηρίου
που σε γέννησε η μάνα σου
χωρίς να σε ρωτήσει
φοβάσαι, κλαις, δεν σε ακούει κανείς
είσαι μόνος με το φόβο σου
και τον πόνο που ένοιωσες
την ώρα που έκοβαν τον ομφάλιο λώρο
δεν θα ξεφύγεις ποτέ από κείνο το φόβο
τον κουβαλάς πάντα μέσα σου
για να ξορκίσεις τη μοναξιά σου
είναι το άλλοθι σου για όλα
την κακία, το μίσος, τη ζήλεια το φθόνο
τον εγωισμό και το ψέμα που ορθώνεις
προστατευτικά γύρω σου να φυλαχτείς
από το φόβο των άλλων
το άλλοθί σου για τη φιλία, την αγάπη
και τη χαρά που παίρνεις όταν ο φόβος σου
ταιριάξει με τον ξένο φόβο που γίνεται δικός σου
κι ύστερα ο πόνος, ο δικός σου πόνος
όταν χωρίζουν οι φόβοι και μένεις μόνος
με το δικό σου φόβο και τον πόνο σου
όπως τότε στο μαιευτήριο ένα τόσα δα πλασματάκι
με ένα μεγάλο φόβο και τρομαγμένο βλέμμα.

Μουσική - Στίχοι: Άκης Πάνου
Ερμηνεία: Γιώτα Νέγκα

.