Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Περιμένοντας ένα ξημέρωμα…

Πήχτρα το σκοτάδι κι αργεί το ξημέρωμα
Πισωπατώ και το βάζω στα πόδια
τρέχοντας στα σκοτάδια
Το περίμενα, το ήξερα κι ας μην ήθελα να το πιστέψω…
Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή,
γέρασα κι ακόμα μετρώ,
αναπολώ τις απόπειρες να βρω γαλήνη…
Κάθομαι ανακούρκουδα κι ανάβω τσιγάρο
να πνίξω θέλω στον καπνό την αγωνία,
τη θλίψη για τη μέρα που ξημερώνει
και δεν θα είμαι κοντά σου,
δεν θα είμαστε μαζί.
Σε σκέπτομαι παραδομένη στον ύπνο
και ζηλεύω…
τον ύπνο που σ΄ αγκαλιάζει
το σεντόνι που σε σκεπάζει,
το μαξιλάρι που χαϊδεύει η ανάσα σου
την αύρα που ακροβατεί στο κορμί σου,
το όνειρο που σε κάνει να χαμογελάς.


.