Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

Η αντίστροφη μέτρηση… άρχισε

Να την και φάνηκε στο ξάγναντο
η κορυφή που τόσο ονειρεύτηκες.
Φαντάζει πανέμορφη στα μάτια,
στ΄ αυτιά σου οι νικητήριες ιαχές.
Δεν είναι το πλήθος στην αρένα ,
που σε ενθαρρύνει να φτάσεις,
είναι η ψυχή σου που γιορτάζει.
Πλησιάζεις να αγγίξεις το όνειρο
με ίδιο δέος κι αμηχανία όπως τότε.
Τότε που γύμνωσες την ψυχή σου
κι άφησες τη ματιά της, πρώτη φορά
να σεργιανήσει το γυμνό σου σώμα.
Πλησιάζεις στο τέλος του δρόμου.
Αποκαμωμένος, με τρεμάμενα πόδια
παραπατάς, όπως ο μεθυσμένος.
Πόσα χρόνια σου πήρε το ταξίδι,
πόσα χιλιόμετρα για να φτάσεις εδώ;
Δρόμος ατελείωτος, ανηφορικός,
κουραστικός, ανυπόφορα βασανιστικός,
με επικίνδυνες παγίδες στις κατηφοριές
κι ελάχιστα τα ισιώματα να ανασάνεις.
Λίγα μέτρα σε χωρίζουν από την κορυφή…
Κιοτεύεις…
Τώρα που έφτασες ως εδώ κιοτεύεις
και δεν θέλεις το έπαθλο του νικητή.
Αναπολείς…
Τα δύσβατα μονοπάτια, τις ανηφόρες
τις παγίδες που κρύβουν οι κατηφοριές
έχεις ξεχάσει τα λιγοστά ισιώματα ανάσας.
Μάταιος κόπος…
Το ποτάμι δεν γυρίζει στις πηγές του
και η πορεία σου προδιαγεγραμμένη.
Μόνο μπροστά μπορείς να πας και να φθάσεις.
Να φθάσεις στο τέρμα του δρόμου για να μάθεις
αν άξιζε τον κόπο το ταξίδι της ζωής.

.

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

ΡΕΒΙΘΑΔΑ ΣΤΗ ΓΑΣΤΡΑ


Έβαλα πριν λίγο στο φούρνο τη γάστρα και αν και το φαγητό θα είναι έτοιμο μετά από 8 ώρες έχουν αρχίσει να μου τρέχουνε τα σάλια από τώρα…
Σκέφτηκα λοιπόν να το παίξω «Μαμαλάκης» και να μοιραστώ μαζί σας τη συνταγή μου για τη ρεβιθάδα στον ηλεκτρικό φούρνο που στα κυκλαδονήσια αποτελεί κάτι σαν «εθνικό» φαγητό μόνο που εκεί δεν το φτιάχνουν στο φούρνο του σπιτιού αλλά σε φούρνο με ξύλα όπου ψήνεται για 12 ώρες.
Στην Πάρο συνηθίζεται πολύ τις Κυριακές της Σαρακοστής όπου όλοι οι φούρνοι γεμίζουν αποβραδίς με τους "σκούνταβλους" ή τις "σκεπασταριές" όπως λένε στην τοπική διάλεκτο το πήλινο τσουκάλι με σκέπαστρο που χρησιμοποιούν για το ψήσιμο της ρεβιθάδας.

Υλικά:
- 1 πακέτο ρεβίθια,
- ½ ποτήρι λάδι
- 1 κρεμμύδι ξερό
- Αλάτι, πιπέρι
- λεμόνι
Zύμη για το καπάκι:
- αλεύρι χοντρό, νερό

Εκτέλεση:
Βάζουμε τα ρεβίθια σε μιά λεκάνη με νερό να φουσκώσουν για 12 ώρες, συνήθως τα βάζουμε να φουσκώσουν αποβραδίς.
Πριν τα μαγειρέψουμε τα ξεπλένουμε, τα ρίχνουμε στη γάστρα (εγώ χρησιμοποιώ πήλινη), ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, προσθέτουμε το αλάτι, το πιπέρι και το λάδι και νερό μέχρι να σκεπαστούν τα ρεβίθια.
Ανακατεύουμε το φαγητό και σκεπάζουμε τη γάστρα με το καπάκι της που το κλείνουμε γύρω-γύρω με ζύμη.
Τη ζύμη θα την φτιάξουμε με αλεύρι και νερό και πρέπει να είναι σφιχτή και να τη βάλουμε έτσι που να μην εξατμίζεται το νερό κατά τη διάρκεια του ψησίματος.
Βάζουμε τη γάστρα σε προθερμασμένο φούρνο στους 130ο βαθμούς και αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει για 8-8.30 ώρες.
Όταν γίνει το φαγητό ανοίγουμε το καπάκι (είναι λίγο ζόρι) ρίχνουμε (αν μας αρέσει) το χυμό ενός λεμονιού και σερβίρουμε.
Η ρεβιθάδα είναι εξίσου νόστιμη ζεστή και κρύα (γούστα είναι αυτά) και πάει πολύ με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί.

ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ

.