Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Όμορφη σαν οπτασία

Όμορφη, γοητευτική, γλυκιά,
μια κούκλα αληθινή
με μάτια όμορφα, λαμπερά
που θαμπώνουν τον ήλιο.
Σαν οπτασία, σαν αερικό,
στροβιλίζεται στ΄ άπειρο,
χορεύει ψηλά στ΄ αστέρια
μαγεύοντας τους γαλαξίες.
Σαν άνεμος ο χορός της
συνεπαίρνει την πούλια
κι ο αυγερινός βιάζεται
τη μέρα να φέρει
για να θαυμάσουν οι θνητοί
το αέρινο κορμί της.



.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Μια φορά κι έναν καιρό....

Μια φορά κι ένα καιρό κίνησε η κοκκινοσκουφίτσα να πάει στη γιαγιά της μέσα από το δάσος…
Στο πρώτο ξέφωτο βλέπει ένα λοφάκι
γεμάτο παπαρούνες και σκέφτεται
«Αχ, πόσο πολύ αρέσουν της γιαγιάς μου
οι παπαρούνες...". Κόβει λοιπόν όλες της παπαρούνες κι αφήνει το λοφάκι κρανίου τόπο..
Λίγο πιο πέρα βλέπει κάτι τριαντάφυλλα...
«Αχ, πιο πολύ αρέσουν της γιαγιάς μου τα
τριαντάφυλλα σκέφτεται και πετάει τις παπαρούνες...».
Μαζεύει όλα τα καλά τριαντάφυλλα κι αφήνει τις τριανταφυλλιές σαν τη Βαγδάτη μετά από βομβαρδισμό.
Το επόμενο ξέφωτο είναι γεμάτο μαργαρίτες κι όπως καταλαβαίνετε η κοκκινοσκουφίτσα σκέπτεται ότι της γιαγιάς της αρέσουν περισσότερο οι μαργαρίτες οπότε χωρίς άλλη σκέψη πετάει τα τριαντάφυλλα και ξηλώνει όλες τις μαργαρίτες….
Στο επόμενο ξέφωτο βλέπει μια βερικοκιά φορτωμένη με λαχταριστά βερίκοκα…
«Αχ πόσο πολύ τα τρώει η γιαγιά μου τα βερίκοκα...
σκέπτεται αλλά δεν μπορώ να σηκώνω μαζί με
τα λουλούδια και τα
βερίκοκα...».
Πετάει λοιπόν τα λουλούδια, κόβει όλα τα βερίκοκα
και αφού διαλέγει τα καλύτερα για τη γιαγιά ετοιμάζεται να συνεχίσει το δρόμο της.
Και τότε (επιτέλους) εμφανίζεται ο λύκος… βλέπει τη κοκκινοσκουφίτσα και της ξηγιέται στα ίσια…
«Λοιπόν κοπελιά άκου πως έχουν τα πράγματα...
'Η θα σε γαμήσω ή θα σε φάω.... Εσύ διαλέγεις."
Η κοκκινοσκουφίτσα σκέφτεται πως αν τη φάει ο λύκος δεν θα μπορέσει να πάει στη γιαγιά της τα βερίκοκα…
Οπότε τι να κάνει η κοκκινοσκουφίτσα λέει στο λύκο «Εντάξει γάμησέ με».
Έτσι κι έγινε…
Μόλις όμως τελείωσε ο λύκος και έκανε να φορέσει το
τζιν του ακούει την κοκκινοσκουφίτσα να του λέει πως ήθελε κι άλλο.
Τελειώνει και τη δεύτερη φορά αλλά η κοκκινοσκουφίτσα κάθε φορά επιμένει… «κι άλλο», «κι άλλο», «κι άλλο»….
Γέρος καθώς ήτανε ο λύκος δεν μπορούσε να αντέξει για πολύ και πέθανε...

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:
Η πουτάνα η γυναίκα εκτός από τη χλωρίδα καταστρέφει
και την πανίδα.....


.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Περιμένοντας ένα ξημέρωμα…

Πήχτρα το σκοτάδι κι αργεί το ξημέρωμα
Πισωπατώ και το βάζω στα πόδια
τρέχοντας στα σκοτάδια
Το περίμενα, το ήξερα κι ας μην ήθελα να το πιστέψω…
Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή,
γέρασα κι ακόμα μετρώ,
αναπολώ τις απόπειρες να βρω γαλήνη…
Κάθομαι ανακούρκουδα κι ανάβω τσιγάρο
να πνίξω θέλω στον καπνό την αγωνία,
τη θλίψη για τη μέρα που ξημερώνει
και δεν θα είμαι κοντά σου,
δεν θα είμαστε μαζί.
Σε σκέπτομαι παραδομένη στον ύπνο
και ζηλεύω…
τον ύπνο που σ΄ αγκαλιάζει
το σεντόνι που σε σκεπάζει,
το μαξιλάρι που χαϊδεύει η ανάσα σου
την αύρα που ακροβατεί στο κορμί σου,
το όνειρο που σε κάνει να χαμογελάς.


.

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Ασφαλές sex και χωρίς …προφυλάξεις!


(κλίκ στην εικόνα)


.

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

σ΄ αγαπώ…


Πυροτεχνήματα φωτίζουν την καρδιά
κάθε που σ΄ αντικρίζω να περνάς
και χιλιάδες αγγελούδια μου ψάλουν ωσαννά
όταν μου ρίχνεις μια κλεφτή ματιά.
Στο βλέμμα σου αυτό ψάχνω το κάτι να δω
αυτό το κάτι που περιμένω καιρό…
να δω τη σπίθα που το σκοτάδι θ΄ ανάψει
και το φεγγάρι σαν ήλιος θα λάμψει
όταν μου πεις κι εσύ Σ΄ ΑΓΑΠΩ.



.

Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

Εικόνες και χρώματα


.

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Θεία δίκη...

Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Χωρίς τίτλο

Ο έρωτας…
μια παλιά ιστορία,
τελειωμένη, από χρόνια
ξεχασμένη στ΄αζήτητα.
Μια πλάνη, ανθρώπινη.
Αυτό έλεγες.
Πίστευες πως είχες τελειώσει.
Έκανες κάστρο
τη μοναξιά
κλείστηκες μέσα
κι άφησες απότιστο
το άνθος της καρδιάς
να μαραθεί, να πεθάνει.
Κι όταν την είδες
να σου χαμογελά,
σκέφτηκες να φύγεις.
Με τα πόδια βαριά
και την καρδιά άδεια
πήρες τους δρόμους.
Να ξεφύγεις.
Μάταιος κόπος.
Όπου κι αν κοιτάς είναι εκεί.
Φώλιασε στο μυαλό,
αιχμαλώτισε τη σκέψη
κι ανοίγει λαγούμι
να φθάσει στην καρδιά.
Να καταλάβει το κάστρο.

.

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

συνάντηση...





.

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Για τη …φουκαριάρα τη μέρα.

Χρόνια πολλά σε όσες και όσους γιορτάζουν τον Άγιο Βαλεντίνο, τον προστάτη των …ζαχαροπλαστών και των ανθοπωλών…

Και για όσους δεν γιορτάζουμε εξαιρετικά αφιερωμένο το τραγούδι της Χαρούλας…





.

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Προσμονή…






Πάει καιρός που έχω αποφασίσει το ταξίδι…
Είναι πολλά τα χιλιόμετρα…
Σχεδιάζω χάρτες να μικρύνω την απόσταση…
Ονειρεύομαι τη στιγμή…
Παρακολουθώ το ξεψύχισμα της βροχής
τον ήλιο που ξεμύτισε απ΄ τα σύννεφα
τις τελευταίες σταγόνες νερού
να κυλούν από τα κεραμίδια της στέγης
στα φύλα της αρμπαρόριζας…
Ονειρεύομαι τη στιγμή…
που θα ΄χω αφήσει πίσω τα χιλιόμετρα…
και δεν θα υπάρχουν άλλα εμπόδια
να μας χωρίζουν…

.