Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2007

απόψε θέλω να πιω

Alexiou - Apopse T...

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

ο μικρός ...εξολοθρευτής

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2007

Φθινοπώριασε

To palio moy palto...

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007

Επέστρεψα, δυστυχώς...

ΚΟΛΥΜΠΗΣΑ...



ΑΓΝΑΝΤΕΨΑ...



ΗΠΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑ ΜΟΥ

Κυριακή 12 Αυγούστου 2007

Κλείσαμε, αφήστε μύνημα


Κάπου εδώ σκέπτεται ο παππούς να γεμίσει τις μπαταρίες του για το χειμώνα που έρχεται γι αυτό μην τον ψάξετε μέχρι το τέλος του μήνα.
Έφυγεεεεε.

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2007

Το γυμνό στη Θάλασσα


Κι αυτά έχουν ανάγκη δροσιάς.

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2007

Έρχεται νέο κύμα καύσωνα


Στα ύψη και πάλι ο υδράργυρος και όχι μόνο...

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2007

Βουτιές



Βουτιές: αριστερά, Σιγκαπούρη γλυπτό σε ξύλο. Δεξιά, Ελλάδα φυσικό ...γλυπτό.

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2007

Περιμένοντας τον εμπρηστή


Δευτέρα 2 Ιουλίου 2007

Ωδή στα δάση που καίγονται

Το δάσος που λαχτάριζες
ώσπου να το περάσεις,
τώρα να το ξεχάσεις
διαβάτη αποσπερνέ.
Μια αυγινή, το κούρσεψαν
ανίδρωτοι λοτόμοι,
κι εκεί είναι τώρα δρόμοι
διαβάτη αποσπερνέ.
Το τρίσβαθο αναστέναγμα
που άγγιζε την καρδιά σου
κι έσπαε τα γόνατά σου
δε θα τ' ακούσεις πια.,
το πήρανε στα διάπλατα
περίτρομα φτερά τους
και το 'καμαν λαλιά τους
τα νύχτια τα πουλιά..
Και κάτι που βραχνόκραζε
με μια φωνή ανθρώπου,
στο ημέρωμα του τόπου
βουβάθηκε κι αυτό.
Το σιγαλό τραγούδισμα
που σ' έσερνε διαβάτη
σε μαγικό παλάτι
δίχως ελπίδα αυγής,
το πήρανε -για κοίταξε-
στερνή ανατριχίλα
τα πεθαμένα φύλλα
που απόμειναν στη γης.
Κι η άρπα με τον ήχο της
που σε γλυκομεθούσε
μα κρύφια σου χτυπούσε
θανάτου μουσική,
χάθηκε με την άγγιχτη
που την κρατούσε κόρη,
στα πέλαγα, στα όρη,
να μην ξανακουστεί.
Το δάσος που λαχτάριζες
ώσπου να το περάσεις,
τώρα να το ξεχάσεις
διαβάτη αποσπερνέ,
γεννήκαν νεκροκρέβατα
τ' άγρια δεντρά του τώρα
και θα τα βρεις στη χώρα
διαβάτη αποσπερνέ.

Μιλτιάδης Μαλακάσης

Περισσότερα για τις φωτιές εδώ

Κυριακή 1 Ιουλίου 2007

Τυρόψωμο για τον Ody

Ody, όπως καταλαβαίνεται, είναι ο εγγονός του παππού και οι επιθυμίες του διαταγές για τον παππού monahiko liko.
Χθες βράδυ λοιπόν που ο Ody είχε έρθει να με δει δοκίμασε το τυρόψωμο που είχα φτιάξει από το πρωί.
Του άρεσε τόσο που ζήτησε κι άλλο.
Επειδή όμως είχε τελειώσει του υποσχέθηκα να του φτιάξω σήμερα το πρωϊ και επειδή "μην τάξεις σε Αγιο κερί και σε παιδί ...τυρόψωμο" τα περιμένω να ψηθούν να του τα πάω.
Τυρόψωμα καθαρά, χωρίς συντηρητικά και φουσκωτικά που βάζουν οι φούρνοι ζυμωμένα από τα χεράκια μου.
Και επειδή είμαι βέβαιος ότι θα αρέσουν και σε σας και τα εγγόνια σας για ανασκουμπωθείτε και φτάξτε μερικά φρατζολάκια τυρόψωμο.

Η συνταγή μου εδώ
400 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, ή μισό μισό με χωριάτικο ή σκληρό αλεύρι
1 φακελάκι μαγιά ( σκόνη)
1/8 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1,5 κουταλάκι αλάτι
1 κουταλιά σούπας ζάχαρη
1 Κουταλάκι γλυκάνισο
1 ποτήρι του κρασιού χυμό πορτοκάλι
νερό όσο πάρει
σουσάμι
250-300 γραμμάρια τυρί φέτα.

Εκτέλεση:
Ρίχνουμε σε μπωλ το αλεύρι, το αλάτι, τη ζάχαρη και το γλυκάνισο, τα ανακατεύουμε και ανοίγουμε βαθούλωμα στο κέντρο.
Ανάβουμε το φούρνο στους 30 βαθμούς.
Διαλύουμε τη μαγιά σε 1 φλιτζάνι χλιαρό νερό και τη ρίχνουμε στο βαθούλωμα του αλευριού. ΠΡΟΣΟΧΗ το νερό χλιαρό όχι να καίει γιατί η μαγιά δεν θα φουσκώσει.
Σκεπάζουμε ελαφρά με αλεύρι τη μαγιά. Σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα το μπωλ και μόλις σβήσει το φωτάκι του φούρνου βάζουμε το μπωλ στο φούρνο για μισή ώρα να αφρίσει καλά η μαγιά και κλείνουμε τα μάτια του φούρνου.
Βγάζουμε το μπωλ και προσθέτουμε στο αλεύρι, το χυμό του πορτοκαλιού και το λάδι και αρχίζουμε το ζύμωμα με το μίξερ στη χαμηλή ταχύτητα προσθέτοντας σιγά σιγά το νερό.
Συνεχίζουμε το ζύμωμα ανεβάζοντας ταχύτητα στο μίξερ μέχρι το ζυμάρι να γίνει μια μαλακή και ελαστική μπάλα που να μην κολλάει στο χέρι.

Τοποθετούμε τη ζύμη σε μεγαλύτερο μπωλ και το σκεπάζουμε με πετσέτα, και τοποθετούμε το μπωλ μέσα στο ζεστό φούρνο 1 ώρα ώστε να διπλασιαστεί ο όγκος της ζύμης.

Βγάζουμε το μπωλ από το φούρνο, αλείφουμε τα χέρια μας με λίγο λάδι και βγάζουμε το ζυμάρι από το μπώλ και το τοποθετούμε σε καθαρή επιφάνεια ελαφρά αλευρωμένη.
Ζυμώνουμε το ζυμάρι με γροθιές, το αναδιπλώνουμε και το ζυμώνουμε πάλι 2-3 φορές και το μοιράζουμε στα 6.

Παίρνουμε ένα ένα τα κομμάτια και αφού τα πλάσουμε σε λεπτές φρατζόλες τα τοποθετούμε πάνω σε σουσάμι και με τον πλάστη τα πιέζουμε όπως ανοίγουμε φύλλο για πίτες να γίνουν σε πάχος περίπου μισό χιλιοστό.
Πάνω στα ανοιγμένα φυλλαράκια τοποθετούμε τη φέτα τριμμένη στον τρίφτη τα κλείνουμε (τη μία πλευρά να επικαλύπτει την άλλη και τα τοποθετούμε σε ελαφρά λαδωμένο ταξί με την ένωση προς τα κάτω.
Αφήνουμε το ταψί σκεπασμένο στην επιφάνεια της κουζίνας πάνω από το φούρνο που προθερμαίνεται, τα σκεπάζουμε με πετσέτα και κουβέρτα (εγώ βάζω το μαξιλάρι μου) και τα αφήνουμε να φουσκώσουν για μισή ώρα.

Τοποθετούμε το ταψί σκεπασμένο με λαδόκολλα στη χαμηλή σχάρα του φούρνου και ψήνουμε για 1 ώρα.
Ξεφουρνίζουμε, τα βγάζουμε από το ταψί, αφήνουμε να κρυώσουν και …καλή όρεξη στα εγγόνια σας.

Σάββατο 30 Ιουνίου 2007

Hong Kong, δέκα χρόνια χωρίς τους εγγλέζους



Πλωτό εστιατόριο στο Hong Kong

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2007

Αυτοβιογραφικό

Αντίδοτο στον καύσωνα



Ενυδρείο στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2007

Μια τέντα ρε ...ζώα,



Στους 46 βαθμούς Κελσίου έφτασε η θερμοκρασία.

Σάββατο 23 Ιουνίου 2007

Κολυμπώντας στο ...Αιγαίο

Μπαίνεις στη μπανιέρα, ανοίγεις το ντουζ κι αφήνεις το κρύο νερό να τρέχει πάνω σου.
Κλείνεις τα μάτια κι ονειρεύεσαι πως κολυμπάς στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου παρέα με τις γοργόνες.
Το νερό συνεχίζει να τρέχει και συ γαντζώνεσαι καλά πάνω στο φτερό του καρχαρία για να διαπλεύσεις σβέλτα τον ισθμό της Κορίνθου και να βρεθείς στα νερά του Ιονίου να προλάβεις το ραντεβού σου με τις χελώνες καρέτα - καρέτα στις ακτές τη Ζακύνθου.
Μόλις τις φτάνεις και πριν προλάβεις να πεις καλημέρα ακούς να χτυπάει το τηλέφωνο.
Ανοίγεις τα μάτια και αντί για χελώνες βλέπεις τα πλακάκια του μπάνιου. Ρίχνεις μια πετσέτα πάνω σου να πάρει τα πολλά νερά και βγαίνεις…
Το τηλέφωνο συνεχίζει να χτυπάει, το σηκώνεις και ναι, είναι ο φίλος σου που γνώρισες πέρυσι στο Αγαθονήσι.
Πότε θα ΄ρθεις σε ρωτάει και συ δεν έχεις τι να του πεις.
Δεν ξέρω, θα σε ειδοποιήσω, λες και κλείνεις το τηλέφωνο.
Βγαίνεις όπως είσαι βρεγμένος στη Βεράντα, ο ανεμιστήρας δουλεύει στο φουλ και καθώς στεγνώνεις δροσίζεσαι τόσο σαν να βγήκες μόλις από τη θάλασσα.
Είναι και τα λουλούδια και τα πράσινα γύρω γύρω που απλώνουν ασπίδα προστασίας από τις αδηφάγες ακτίνες του ήλιου.
Βρε που να τρέχεις καλοκαιριάτικα μες στους ήλιους, καλά είναι και στη βεράντα μου, απαντάς στο φίλο που μόλις έκλεισε το τηλέφωνο και δεν σ΄ ακούει.

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2007

Μπονζάι στο Χονκ Κογκ


Μια κούκλα στο δάσος



Σαφάρι στη ζούγκλα του ...Τόκυο

Ταξιδεύοντας στην Κίνα


Το Σινικό Τείχος, κεντημένο ψιλοβελονιά. (Πίνακας που κοσμεί την είσοδο της κεντρικής τράπεζας της Κίνας) και το Σινικό Τείχος σε φυσική απεικόνιση.


Κοκτέιλ δροσιάς



Μια γωνιά από το ενυδρείο της Σιγκαπούρης

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007

Αφιερωμένη σε όσους ψήνονται στην Αθήνα



Δροσερή νότα στο αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης.

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2007

Στη βεράντα μου

Δεν χρειάζεται να ψάξεις πολύ για τον παράδεισο.
Η βεράντα μου είναι μια από τις γωνιές του।