χωρίς μέλλον

Όταν σκοτώνεται ένα παιδί δεν υπάρχουν αθώοι…
Υπάρχουν μόνο ένοχοι…
Αθώα είναι μόνο τα παιδιά, όλα τα παιδιά
λευκά, μαύρα, κίτρινα
χορτάτα και πεινασμένα…
Ένοχοι είμαστε όλοι…
Ένοχη είναι πρώτα η μάνα που γεννά
που φέρνει παιδιά να ζήσουν σ΄ αυτό τον κόσμο
τον αφιλόξενο κόσμο των μεγάλων
των αδιάφορων, των κουρασμένων
των βολεμένων
που γυρίζουν την πλάτη τους στο μέλλον.
Κανένα αγριοπούλι δεν γεννήθηκε σε κλουβί…
Στο κλουβί υπάρχει τροφή και νερό
αλλά δεν υπάρχει μέλλον
και οι φτερωτές μανούλες αρνούνται να γεννήσουν
αγριοπούλια χωρίς μέλλον…
Ο άνθρωπος μόνο,
αυτό το λάθος της φύσης
συνεχίζει να γεννά παιδιά χωρίς μέλλον…
Τα παιδιά είναι το μέλλον
κι αυτό το μέλλον
οι μεγάλοι, οι ένοχοι, οι συνένοχοι
χρωματίζουμε κάθε μέρα με χρώματα σκούρα,
μαύρα χρώματα…
Αυτό το μέλλον που καθημερινά
κλέβουμε το …μέλλον του…
Καίμε τα δάση,
σκοτώνουμε τα ζώα,
δημιουργούμε συνθήκες ασφυξίας
χωρίς οξυγόνο…
Χωρίς οξυγόνο το μυαλό δεν αναπνέει
το σώμα γεμίζει φλύκταινες
έτοιμες να σπάσουν, να βρωμίσουν
να αποδιώξουν το μέλλον τρομαγμένο…
Χωρίς οξυγόνο ο άνθρωπος δεν έχει μέλλον
το αύριο γίνεται αβέβαιο
το σήμερα γίνεται αυτοσκοπός
ο κόσμος γίνεται ζούγκλα…
Μόνο θηρία και τέρατα επιβιώνουν…
στη ζούγκλα μας…
Αυτά τα τέρατα δολοφονούν…
Δολοφονούν κάθε μέρα παιδιά,
για να τους κλέψουν το μέλλον,
για να ζήσουν το δικό τους σήμερα
το σήμερα των ενόχων
το δικό μας σήμερα.

.