Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Φευγοδιάθετη…. μέρα.


Όμορφη μέρα χαλαρή και φευγοδιάθετη.
Στο δρόμο για το Σούνιο καφέ με κέρασε
και στην Πειραϊκή δυο καραφάκια ούζο.
Σαν το χταπόδι απλωμένη η ζωή
στη χειμωνιάτικη λιακάδα και τον άνεμο.
Και γλιστρούσαν οι ώρες
όπως η άμμος από τη σφιγμένη χούφτα
κι έφτασε σούρουπο βαρύ,
του αποχωρισμού και της υπόσχεσης.



.

6 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Οι μέρες να είναι χαλαρές.
Τα σούρουπα πάντα μουντά, ας τα βάλουμε στην άκρη.
Είναι το απαισιόδοξο,που θα χάνεται
κάθε ανατολή.

παππούς είπε...

@Γιαγια Αντιγόνη:
Να ΄σαι καλά βρε Αντιγονίτσα με τις ενέσεις της αισιοδοξίας σου που μας τονώνουν εμάς τα ...γερόντια σαν ήλιος καλοκαιρινός.

agrampelli είπε...

Όμορφη χαλαρή,διάθεση που αποπνέει η ανάρτησή σου...
:)))
Να μια καλή είσοδος του νέου έτους!
Φιλιά...

παππούς είπε...

@agrampelli:
Χαλαρή έως τελείως ξεχειλωμένη η διάθεση... σιγά μην κάτσω να σκάσω ...κι άλλο!!!

fotini είπε...

σαν το χταποδι απλωμενη η ζωή

με όλα τα πλοκάμια της πεισματικα να κρατιουνται κατω απο τον χουζουρη ήλιο του χειμωνα

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΧΟΥΜΕ!

παππούς είπε...

fotini:
Καλή χρονιά Φωτεινούλα μου και πάντα ο ήλιος να ζεσταίνει το δρόμο σου.