Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Ο Θάνατος

Ο θάνατος...
Είναι γένους ουδέτερο,
δεν κάνει διακρίσεις, δεν έχει προτιμήσεις
είναι προσωπική υπόθεση του καθενός.
Ο θάνατος...
Είναι η ήττα που σηματοδοτεί το τέλος της ζωής
της δικής σου ζωής καθώς όλα τα άλλα
συνεχίζουν αδιατάρακτα την πορεία τους
ίδια όπως έκαναν και προτού γεννηθείς.
Ο θάνατος…
Στέκει στην άκρη του δρόμου και σε κοιτά
και εσύ χωρίς να τον δεις
ξέρεις πως πρέπει να ακολουθήσεις.
Ο θάνατος...
Είναι και φορές που δεν έρχεται αυτοπροσώπως
σου στέλνει τα μαντάτα του με λευκή μπλούζα
Ο θάνατος...
παίζει μαζί σου στα ζάρια τη ζωή σου
η λευκή μπλούζα στο λέει κατάμουτρα
οι πιθανότητες να ζήσεις είναι λίγες
και εσύ πρέπει να αποφασίσεις
ν’ αποφασίσεις ν’ αναμετρηθείς με το θάνατο
ξέροντας πως στο τέλος ότι και να κάνεις θα ηττηθείς.

10 σχόλια:

marianaonice είπε...

Εγώ ξέρω ότι κανείς δεν φεύγει αν κατά βάθος δεν το αποφασίσει ο ίδιος...
Σκέφτηκες ποτέ μήπως ο θάνατος εκτελεί απλά μια δική μας επιθυμία;;
Πάρτο αλλιώς... φίλε μου...
ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ!!

καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα...

agrampelli είπε...

Απο τον πλανήτη των ραγκουτσαριών,άρτι αφιχθείσα,ένα έχω να πω:
"ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΧΑΡΟΣ".-

[Και εσύ πάλι,τι τα θες και τον μελετάς;]

Μαριάννα μια χαρά τα λές!Φιλιά και στους 2ό σας!

monahikoslikos είπε...

@marianaonice:
Φυσικά κι εγώ αποφασίζω αγαπητή μου Μαριάννα και νομίζω είναι μεγάλη πολυτέλεια το να σου δίνεται η ευκαιρία να αποφασίζεις και να επιλέγεις ψύχραιμα ακόμα και την ώρα που θα ρισκάρεις.

monahikoslikos είπε...

Αγαπητή μου Αγράμπελη για την ομαλή προσαρμογή σου από τον πλανήτη των ραγκουτσαριών στο δικό μας πεζό πλανήτη στο αφιερώνω με αγάπη.

fotini είπε...

http://youtu.be/pR240P9z5Zw


δεν υπάρχει τέλος παππου
απλώς αλλάζουμε τρόπο ύπαρξης
δεν θέλω να πιστέψω κάτι άλλο

monahikoslikos είπε...

@fotini:
Φωτεινούλα μου με πέντε γράμματα γράφεται η αρχή και το τέλος όλα τ' άλλα είναι λεπτομέρειες....
http://verantaki.blogspot.com/2010/05/blog-post_31.html

fotini είπε...

το θέμα το χεις διυλίσει παππού και γω τώρα τί να σου πω?
καλή βδομάδα θα σου πω και να κερνάς καφέδες συντροφιάς στο "βεραντάκι" σου
μ αρεσουν οι άνθρωποι που δε φοβούνται τις λέξεις
μ αρέσουν και τους κλείνω το μάτι

καλη μερα να χεις παππου και καλή βδομάδα

marianaonice είπε...

Τελικά το αποφάσισες Λύκε μου Μοναχικέ..
:((

fotini είπε...

ξανάρθα
εσύ σταμάτησες να γράφεις
εγώ όμως δε σταμάτησα να σε σκέφτομαι
σαν ανθρωπο δικό μου παππού

πιστέυω να νοιώθεις τη σκέψη μου εκει.. στο βεραντάκι σου καλέ μου

Ανώνυμος είπε...

κι εγώ σε σκέφτομαι λύκε μου αγαπημένε. εύχομαι να είσαι καλά εκεί που είσαι τώρα.