Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Όπως στα όνειρα

ακούμπησες την καρδιά σου στα χέρια μου
ξεκλείδωτη σαν ανοιχτό βιβλίο, πολύτιμο δώρο
και με άφησες με τις ώρες να διαβάζω
όσα κρατούσες απ΄ όλους μυστικά τόσα χρόνια,
μυστικά που θέλησες να μοιραστείς μαζί μου.
έγινα ο καθρέφτης σου στις δύσκολες στιγμές
κουβεντιάσαμε ώρες ατέλειωτες,
ξενυχτίσαμε τραγουδώντας την αγάπη,
τον πόνο, τη μοναξιά, τα αδιέξοδα της ζωής.
αγαπηθήκαμε με μια αγάπη ανυπόκριτη
όπως αγαπάει ο επαναστάτης
χωρίς ανταλλάγματα
όπως αγαπιούνται οι πραγματικοί φίλοι
όπως το καλό κρασί αγαπάει το δρύινο βαρέλι.
χαθήκαμε ξαφνικά, απρόσμενα, αδικαιολόγητα
έτσι όπως ξαφνικά κι απρόσμενα είχαμε συναντηθεί.
μένουν οι αναμνήσεις να με συντροφεύουν
τις ατέλειωτες ώρες που καρτερώ να ανάψει το φως
στο παράθυρο του σπιτιού σου
που στέκει απέναντι σιωπηλό
και μυστηριακό να σε θυμίζει αγαπημένη.
έγινες πια ολότελα δική μου όπως τα όνειρα μας,
σου μιλώ ώρες ατέλειωτες
για όσα δεν προλάβαμε να πούμε μαζί
και συ με ακούς με προσοχή
και με κοιτάς τρυφερά μ΄ αυτά τα υπέροχα μάτια
που δεν γνώρισα ποτέ και μου ψιθυρίζεις γλυκόλογα
μ΄ αυτά τα υπέροχα χείλη που δεν άγγιξαν τα δικά μου


.

10 σχόλια:

marianaonice είπε...

"όπως αγαπάει ο επαναστάτης
χωρίς ανταλλάγματα
όπως αγαπιούνται οι πραγματικοί φίλοι
όπως το καλό κρασί αγαπάει το δρύινο βαρέλι"


Μόνον όσοι το έζησαν μπορεί να το νοιώσουν!!

Και αυτό το καρτέρημα ν' ανάψει το φως στο σκοτεινό παράθυρο φέρνει στο νου το βασανιστήριο της προσμονής...

agrampelli είπε...

Εγώ Λύκε μου, όμορφα δεν ξέρω να γράφω,ούτε όμορφα ξέρω να τραγουδώ.Ξέρω όμως ν ακούω και να διαβάζω με λαχτάρα όσα όμορφα γράφονται...Γράφε λοιπόν...υπάρχει τόση τρυφερότητα μέσα σου...Ευχαριστώ που υπάρχεις

monahikoslikos είπε...

@marianaonice: Διαβάζοντας το "βασανιστήριο της προσμονής" που ανάρτησες πριν σε "ανακαλύψω" διαπιστώνω να μας ενώνει μια υπόγεια
σχέση. Το "όπως στα όνειρα" είναι γραμμένο μια βδομάδα μετά.
Καλό βράδυ Μαριάννα μου και να είσαι πάντα καλά.

@agrampelli: Το όμορφο είναι πάντα κάτι σχετικό. Αν κάτι το κάνεις με τη ψυχή σου να είσαι βέβαιη πως το αποτέλεσμα θα είναι όμορφο.
Κάνε την αρχή (με το γράψιμο) και στο τραγούδι θα σου κρατάω το ίσο.
Καλό σου βράδυ.

marianaonice είπε...

Είναι κάτι το μαγικό το πως εδώ μέσα ο καθένας μας ανακαλύπτει κάποιον άλλο που αποδεικνύεται ότι ...μίλησε στην ψυχή του!!
Ναι σίγουρα τις @φιλίες αυτές τις συνδέουν υπόγειες διαδρομές, που χωρίς να τις βλέπεις τις ψυχανεμίζεσαι...και τις ακολουθείς!

Νάσαι και εσύ πάντα καλά Μοναχικέ Λύκε,που πολύ θα ήθελα να ξέρω πως είναι το μικρό σου όνομα, τουλάχιστον!
:)))

monahikoslikos είπε...

marianaonice: Μα όπως λέει και ο λαός "αν δεν μοιάζαμε δεν θα συμπεθεριάζαμε".
Τα στοιχεία ταυτότητας προστατεύονται από την Αρχή προσωπικών δεδομένων...

marianaonice είπε...

Σωστόοο!!!

ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ είπε...

Απλά ανυπόκριτα ρομαντικό κι υπέροχο...Τίποτα άλλο...

:-)

Ανώνυμος είπε...

@σώμα που χορεύει: αυτό που δίνουμε γυρίζει πίσω και μας γεμίζει.
Να είσαι καλά

o geros είπε...

Ένας έρωτας που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ; Και Κάποιος που εμφανίστηκε απ’ το πουθενά και τον διέκοψε ξαφνικά; Μια χαραγμένη στο μυαλό Αγάπη που οι νεότερες δεν στάθηκαν ικανές να την καλύψουν; Και τώρα;

monahikoslikos είπε...

@o geros: ταξίδια του νου είναι ...που να σου εξηγώ....