Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Χωρίς τίτλο

Ο έρωτας…
μια παλιά ιστορία,
τελειωμένη, από χρόνια
ξεχασμένη στ΄αζήτητα.
Μια πλάνη, ανθρώπινη.
Αυτό έλεγες.
Πίστευες πως είχες τελειώσει.
Έκανες κάστρο
τη μοναξιά
κλείστηκες μέσα
κι άφησες απότιστο
το άνθος της καρδιάς
να μαραθεί, να πεθάνει.
Κι όταν την είδες
να σου χαμογελά,
σκέφτηκες να φύγεις.
Με τα πόδια βαριά
και την καρδιά άδεια
πήρες τους δρόμους.
Να ξεφύγεις.
Μάταιος κόπος.
Όπου κι αν κοιτάς είναι εκεί.
Φώλιασε στο μυαλό,
αιχμαλώτισε τη σκέψη
κι ανοίγει λαγούμι
να φθάσει στην καρδιά.
Να καταλάβει το κάστρο.

.

14 σχόλια:

marianaonice είπε...

Moυ επιτρέπεις να δώσω εγώ τον τίτλο σ' αυτό σου το ποιήμα;;

Όπου κι αν κοιτάς
είναι εκεί!!!
Αχ αυτό το κάστρο της μοναξιάς
γιατί δεν το γκρεμίζουμε αλήθεια;;

Καλή Ανάσταση εύχομαι με τους αγαπημένους σου, και μια ευωδιαστή και χαρούμενη Λαμπρή!!
:))

marianaonice είπε...

Ο τίτλος είναι τα έντονα γράμματα. Το άλλο είναι η δική μου σκέψη.
Προσπάθησα να τα γράψω σε διαφορετική παράγραφο, αλλά στη δημοσίευση μου βγήκαν δύο φορές, έτσι κολλημένα, δεν ξέρω γιατί!!
χαχαχα!!!

monahikoslikos είπε...

marianaonice:
Καλός ο τίτλος αν και έχω σκεφτεί και το "ήρθε για να μείνει".
Καλή Ανάσταση με υγεία και οικογενειακή ηρεμία.
Εγώ άρχισα να ετοιμάζομαι ήδη έβαψα τ΄ αυγά...

marianaonice είπε...

Μπράβο!!
Καλοφάγωτα και του χρόνου!!!
Εμείς, δηλαδή ο ...άνδρας μου θα τα βάψει αύριο το απόγευμα!!! Χαχαχα!!
Καλή Ανάσταση και πάλι!!!
:)))

monahikoslikos είπε...

@marianaonice:
Όχι που θα αφήσουμε τις γυναίκες στην κουζίνα να μείνουμε ...νηστικοί.

agrampelli είπε...

Μας έφαγες λάχανο λύκε μου! Έβαψες κιόλας τα κόκκινα αυγα;
Και του χρόνου με υγεία!
Φιλί...

monahikoslikos είπε...

@agrampeli:
Έτσι είμαστε οι ...καλές νοικοκυρές.
φιλιά για καλό ξημέρωμα

Nikos Lioliopoulos είπε...

Ελπίζω το κάστρο της καρδιάς σου να εχει γερά οχυρά ωστε να μη την καταλάβει ο εχθρός και μην αφήσεις ανοιχτή καμιά κερκόπορτα ...αλίμονο σου!

monahikoslikos είπε...

Nikos.Lioliopoulos:
Αμύνομαι αλλά ...ως πότε δεν ξέρω!

Unknown είπε...

Πόσο θα ήθελα να ερχόσασταν! Έχω αγωνία ότι δε θα πατήσει κανείς κι ο χώρος που μας έδωσαν είναι τεράστιος…. http://abttha.blogspot.com/2009/05/20.html
Πέστε το και σε άλλους… σπασμένο χερι κάνου παντού κόπυ

D.Angel είπε...

Λύκε μ εντυπωσιάζεις!Ωραιότατη ανάρτηση, τόσο αληθινή, τόσο ρομαντική

http://www.youtube.com/watch?v=85SyphhUm0A
Φιλιά πολλά

monahikoslikos είπε...

@dreamer-angel:
Αγγελικούλα μου σ΄ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια και για το τραγούδι...
ταιριάζει τόσο καλά με την περίσταση!
Καλό ξημέρωμα.

fotini είπε...

αχ, αυτη η καρδια , σαν άτακτο παιδι να κανει παντα τα δικα της θέλει....

και μεις, γονεις στοργικοι, κανουμε πως θυμωνουμε με τα καμωματα της μα μεσα μας κρυφογελάμε!!

monahikoslikos είπε...

@fotini:
Αχ, αυτή η καρδιά Φωτεινούλα, με τις αταξίες της είναι που φταίει για όλα...
Καλημέρα.