Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

σ΄ αγαπώ…


Πυροτεχνήματα φωτίζουν την καρδιά
κάθε που σ΄ αντικρίζω να περνάς
και χιλιάδες αγγελούδια μου ψάλουν ωσαννά
όταν μου ρίχνεις μια κλεφτή ματιά.
Στο βλέμμα σου αυτό ψάχνω το κάτι να δω
αυτό το κάτι που περιμένω καιρό…
να δω τη σπίθα που το σκοτάδι θ΄ ανάψει
και το φεγγάρι σαν ήλιος θα λάμψει
όταν μου πεις κι εσύ Σ΄ ΑΓΑΠΩ.



.

5 σχόλια:

marianaonice είπε...

Απλά υπέροχο!!
:)))

agrampelli είπε...

Καλό μήνα ρομαντικέ μας παππού! Τελικά κρύβεις έναν ποιητή μέσα σου...και ποιός ξέρει και τι άλλο!!!

monahikoslikos είπε...

@marianaonice:
Μαριάννα μου σ΄ ευχαριστώ...
Καλό Σ/Κ και καλό μήνα

@agrampelli:
Όποιος έχεις 5 δάχτυλα γράφει συνήθιζε να λέει ο Τίμος Μωραϊτίνης...
Κι εγώ ξέρεις έχω 5 δάχτυλα και νομίζω πως γράφω...

Καλό Σ/Κ και καλό μήνα

D.Angel είπε...

Γιατί βιάζεσαι βρε λύκε μου!!!
Και η αναμονή έχει τη γλύκα της δε νομίζεις;;;Χα χα χα φιλιά πολλά
Υπέροχος
Καλό μήνααααα

monahikoslikos είπε...

@D.Angel:
Δεν βιάζομαι καθόλου ξέρω και περιμένω