να μην το φτάνει η γάτα
πες του είναι εδώ το σπίτι σου
κι εγώ θα σε προσέχω
μα άσε την πόρτα του ανοιχτή
να νοιώθει ελευθερία
και να μην νιώθει τη σκλαβιά
γιατί θα δραπετεύσει
την άμμο κράτησε απαλά
μες τη δική σου χούφτα
μα μην τη σφίξεις πιο πολύ
κι ανάμεσα στα δάχτυλα κυλήσει
γιατί είναι δύσκολο μετά
στη χούφτα να γυρίσει
μην βιάζεσαι να κόψεις τον καρπό
προτού να ωριμάσει
θα ναι πικρός, θα ναι ξινός,
θα ναι στυφός στη γεύση
γιατί να ξέρεις, αγάλι αγάλι
γίνεται η αγουρίδα μέλι
θέλει το χρόνο του το σ΄ αγαπώ
να ανθίσει στην καρδιά
κι αν το παραποτίσεις,
πριν βγάλει φύλλα και κλαδιά,
θα το σαπίσεις,
ποτέ στα χείλη δεν θα βγει
για να τ΄ ακούσεις
.
.jpg)
2 σχόλια:
'είναι δύσκολο μετά στη χούφτα να γυρίσει'
Ο Χάφιζ λέει:
‘έγινα σκόνη κι ο άνεμός σου με περιμάζεψε’
κι αλλού πάλι :
αυτό το τριαντάφυλλο είναι απ’ τη σκόνη κάποιου σαν εμένα’
αυτούς τους στίχους είχα κρατήσει από μια ανάγνωση του χάφιζ, και είχα χρησιμοποιήσει πριν δυο χρόνια νομίζω. (είναι ακόμη στο μπλογκ μου).
ένα αγριοπούλι πετάει σε τόσο όμορφα μέρη, όπου κι η γάτα θαμπώνεται απ'την ομορφιά και παύει να κυνηγά πουλιά.
όμορφο ποίημα.
το κλουβί, ίσως να είναι το ίδιο το δάσος...
@abttha: Δεν έχει τύχει να διαβάσω ως τώρα Χάφιζ, αγνοούσα και την υπάρξή του, μα θα φροντίσω σύντομα να τον γνωρίσω.
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
Δημοσίευση σχολίου