Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Πέμπτη 24 Απριλίου 2008

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ


Τι σου 'κανα και πίνεις

Τι σου 'κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο
κι είν' τα πικρά σου μάτια στο πάτωμα καρφιά

Πες μου για δε μ' αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ' τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά
Πες μου για δε μ' αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ' τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά

Οι πόνοι που σε σφάζουν, πόνοι διπλοί για μένα
σταλάζουν στην καρδιά μου τα δάκρυα που κλαις

Να 'ξερες πως σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακρυά μου και λόγο δε μου λες
Να 'ξερες πως σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακρυά μου και λόγο δε μου λες

Αμίλητό μου στόμα, φεγγάρι μου σβησμένο
ανάθεμα την ώρα και τη βαριά στιγμή
Όλα για σε τα δίνω, τα δίνω και πεθαίνω
για να μη σε αγγίξουν ξανά οι στεναγμοί

Συνθέτης: Μίμης Πλέσσας
Στιχουργός: Λευτέρης Παπαδόπουλος
τραγούδι: Πόλυ Πάνου

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πανά8εμάσε Λυκε με τους στίχους σου !
τώρα 8α φταίει η Λιακάδα να ντουμανιάσει"?
αυτοί οι στίχοι πάντα με εκαναν και βούρκωνα.. μου έφεραν ώρες μοναξιάς στη 8ύμηση..
8α μου το πληρώσεις! :)
Αναψε το τσιγάρο δωσ' μου φωτιά!

monahikoslikos είπε...

@ xeimwniatikhliakada: Πόσα;;;

Ανώνυμος είπε...

Πολλά .. αμέτρητα... :D