Ξέφτισε το όνειρο και τα ξέφτια του
βρόχος γίνανε να με πνίξουν.
Μετρώ τις μέρες,
τα χρόνια που έφυγαν στη σιωπή.
Γέρασα κι ακόμα μετρώ....


.

Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Απέραντο γαλάζιο




Δοκιμαστικό με την πολύτιμη συμβολή του Ανδρέα
 τον οποίο κι ευχαριστώ για τις οδηγίες.

Αναρτήθηκε από monahikoslikos στις 1:39 μ.μ.
Ετικέτες

3 σχόλια:

Andreas είπε...

Δεν κάνει τίποτα. Καλή αρχή!!!

2:31 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

απι8ανη άποψη της γης μας ! Αλλα "μακρινή" μαμώτο. Ο τιτλος του ποστ σου μου έφερε στο νου ένα άλλο απέραντο γαλάζιο.. πιο ζεστό .. πιό καλοκαιρινό .. αλλά δεν μπρώ να το αναρτήσω στο σχόλιο ..
Επιφυλάσσομαι ..

1:53 μ.μ.
monahikoslikos είπε...

@ liakada: τούτη η γη που την πατούμε όλοι μέσα θε να μπούμε. Ως τότε ας την ζήσουμε κι ας την απολαύσουμε

11:32 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)